Kris, Kras en de hondenrace deel II

Toen ze weer een beetje bijgekomen waren van het lachen besloten ze om langs het gemeentehuis te lopen. De bewakers van het gemeentehuis waren gewaarschuwd voor Kris en Kras en kwamen ze elke keer weer achterna. Maar Kris en Kras waren veel sneller dan de bewakers en wonnen elke keer.

Toen ze naar het gemeentehuis liepen kwam hun buurjongetje voorbij rennen met zijn vriendje. ‘Haha, wij gaan winnen!! Maar dan maakt mijn papa dus het karretje en die van jou maakt een grote vlag en en…’ ‘Hoho, wachten jullie eens even!’ Kris ging midden op de stoep staan zodat de jongetjes er niet langs konden. ‘Wat is er aan de hand?’ De jongetjes keken elkaar even twijfelend aan, zouden ze het wel moeten vertellen tegen Kris en Kras? Misschien zouden ze weer wat gaan uithalen zodat het niet door kon gaan.

‘Oke, we vertellen het jullie. Maar dan moeten jullie beloven dat je geen kattenkwaad uit gaat halen. Beloofd?’ ‘Beloofd,’zeiden Kris en Kras. En ze gaven elkaar snel een knipoog. ‘Nou, er is volgende week een karretjes race in de stad. Je moet zelf een karretje maken en daarmee moet je een rondje rijden door de stad. Degene die het snelste is krijgt een prijs !!!! Maar nu gaan we weg want we gaan gelijk een wagentje in elkaar zetten.

‘ Kris en Kras hielden even hun adem in, zou het waar zijn? Ze holden naar huis en vroegen het aan hun moeder. En ja hoor, ook die zei dat het waar was. Gelijk slopen Kris en Kras naar boven, naar hun geheime hut. Ze kropen naar binnen en pakten een vel papier. ‘Oke, wij gaan die race dus winnen. Maar dan moeten we wel een geweldig idee hebben. Wij kunnen nooit zo snel meer rennen als die kleine jongetjes van vijf. Die zijn veel sneller dan wij!’ Kris en Kras zakten achterover in de kussen van hun hut en begonnen na te denken.

‘Kris en Kras!!!!!!Jullie moeten Banjo uitlaten!’ Banjo was hun hond. Hij was enorm! Een echte Sint-Bernard, dat zijn echte reuze honden. Ze zijn alleen een beetje sloom. Vooral Banjo. Die lag de hele dag in zijn mand. Zelf voor het eten kwam hij er niet uit. Dat moest je naar hem toe brengen! Kris en Kras sjokten de trap af en sleurden Banjo met al hun kracht uit zijn mand. De dikke hond sleepte zichzelf achter zijn baasjes aan, hij had echt geen zin om uitgelaten te worden. Veel te koud buiten.

Toen ze buiten waren werden Kris en Kras bijna omvergeblazen door een enorme rukwind. Toen ze opkeken zagen ze dat de wind veroorzaakt werd door…hun buurjongetje in een enorm snel karretje. Hij ging zo snel dat hij Kris en Kras niet eens had gezien. Met open mond keken Kris en Kras naar het karretje. Ze letten helemaal niet meer op Banjo. Hadden ze dat nou maar wel gedaan….

Post navigation