We hebben een heel aardig buurjongetje met een skelter. Michel heet hij. Michel vindt het echt fijn om bij alle buren hun zakjes op te halen en naar het schoolplein te brengen.
Van iedereen krijgt hij dan wat. Bij mij krijgt hij een zakje kersen, op nummer 23 krijgt hij een koekje. Van zijn ouders mag hij een kwartiertje langer opblijven en aan de overkant krijgt hij soms een lekkere lolly, doosjes krenten, of een rozijnenbol of een appel.
Van boer Bartjes krijgt hij niets. Maar Michel laat zich niet uit het veld slaan. Soms ‘vergeet’ hij daar de kruimels op te halen. De boer raast en tiert en gooit van kwaadheid de kruimels in de vuilnisbak.
Maar Silleke, een hele dikke mus heeft het gezien en is het aan Fleurtje gaan vertellen en dat het al een paar maal is voorgekomen. Toen kreeg Boer Bartjes de politie op zijn dak omdat hij in overtreding was.
Als Michel de kruimels vergeten was, dan had hij ze moeten bewaren tot de volgende dag. Voor straf moest hij in heel Lindewiek een week lang alle kruimels ophalen. Michel had toen, zoals alle mensen een weekje vrij, maar kreeg toch bij ons in de Lindelaan overal zijn extra-tjes.
Maar als boer Bartjes bij hen aanbelt is hij in geen velden of wegen te bekennen. Want natuurlijk was het wel ondeugend van hem dat hij Bartjes had overgeslagen en dat wist hij maar al te goed.
En uiteindelijk is alles goed gekomen. Bartjes wilde niet iedere keer de politie over de vloer hebben, want de straf zou iedere keer erger worden was hem gezegd. En Michel? Hij kreeg voortaan iedere dag twee eieren van de boer. Hij wist niet wat hij daar nou mee moest doen en dus gaf hij die maar aan zijn moeder. En die was er heel blij mee. .
Lees binnenkort meer over Lindewiek…
