Lolo heeft 10 frank van zijn papa gekregen om snoep te kopen bij de Toverbollenvrouw. Trots rent hij naar Lila’s huis om haar de twee goudkleurige geldstukken te tonen. “Lila , ik mag snoep kopen bij de Toverbollenvrouw. Ga je niet mee?” vraagt hij opgewonden. Lila draait zich om naar haar papa en kijkt hem smekend aan. Ze hoopt ook 10 frank te krijgen. Papa graait in z’n broekzak en fronst z’n wenkbrauwen. Lila schrikt : heeft papa geen geld ? Dan hoort Lila duidelijk geld klingelen. Haar gezicht klaart op. Papa haalt langzaam z’n hand uit z’n broekzak. Hij opent z’n hand en Lila ziet een hoopje zilverkleurige geldstukken in z’n handpalm liggen. “Tien frank!” zegt papa. “Alsjeblieft.” Lila kijkt trots naar het geld. Zij heeft meer geldstukken dan Lolo. “Haast jullie maar naar de Toverbollenvrouw,” lacht papa. “En wees voorzichtig onderweg.”
Hand in hand lopen Lolo en Lila op de stoep. Op de hoek van de straat is het winkeltje van de Toverbollenvrouw. Het is een kleine roze winkel met een blauwe deur. In het winkelraam pronken allerlei soorten snoep. Groot, klein, dik en dun snoep. En allemaal verschillende kleuren. Lila en Lolo staan voor de deur van de winkel. Het water komt hen al in de mond. Snel gaan ze de winkel binnen. Daar staat de Toverbollenvrouw achter haar toonbank. “Kijk eens hier, mijn twee goede vrienden komen me een bezoekje brengen!” lacht de Toverbollenvrouw. “We komen snoep kopen,” glundert Lolo. “Voor 10 frank elk,” voegt Lila er aan toe. Ze kijken elkaar verlegen aan : “En we willen graag dat u een tovertruukje doet.” “Dat dacht ik al,” giechelt de Toverbollenvrouw. “Kiezen jullie eerst je snoep maar uit en dan trakteer ik op een tovertruc !”
“Ik zou graag tien verschillende snoepjes willen,” zegt Lolo. Hij kiest rode, groene en gele snoepjes met verschillende smaken. Dan is het de beurt aan Lila. Zij heeft liever lolly’s en chocoladebonbons. De kassa rinkelt. “Dat is dan 10 frank elk,” rekent de vrouw. Lila en Lolo geven haar elk hun kostbare muntstukken. “Bedankt en tot ziens!” glimlacht de Toverbollenvrouw. Lila en Lolo blijven staan. Verwonderd kijken ze elkaar aan. Is de vrouw niets vergeten ? “O ja ,” zegt de Toverbollenvrouw. “Ik ben iets vergeten…..” “Jaaaaaaaa !” roepen de kinderen. “De tovertruc! Je bent de tovertruc vergeten!” De Toverbollenvrouw komt dichterbij. In haar éne hand houdt ze een groene lolly vast. “Kijk goed,” fluistert ze geheimzinnig. Voorzichtig brengt ze haar andere hand voor de groene lolly. Nu zien Lila en Lolo enkel het stokje nog. “Hocus, pocus, pilatus, pats, ik wou dat de lolly een ander kleurtje had,” zegt de Toverbollenvrouw met een zware stem. Lila en Lolo kijken de vrouw vol spanning aan. Langzaam haalt de vrouw haar hand van voor de lolly weg. Lila en Lolo kijken stomverbaasd. “Kijk!” gilt Lolo.” De groene lolly is een gele lolly geworden!” Lila en Lolo klappen in de handen. “Hoe doet u dat toch?” zucht Lila. “Wel,” zegt de Toverbollenvrouw. “Dat verklap ik jullie misschien de volgende keer. Maar ik heb nog een verrassing voor jullie : twee echte toverbollen.” Lila en Lolo juichen van plezier. Ze steken de toverbol meteen in hun mond. Even later is de tong van Lolo oranje en die van Lila paars. “Onze tong is betoverd,” lachen ze.
“Dankjewel Toverbollenvrouw en tot ziens!”
