Harry en de kikker

Dit is een verhaal van Harry de dikke kater. Hij beleeft veel leuke avonturen. Lees maar snel verder, hij zal je er alles over vertellen…

Op een mooie zonnige ochtend ging ik het park in. Tussen de struiken en de bosjes scharrelde ik een beetje rond. Toen ik het laantje insloeg dat naar de sloot gaat, kwam ik Joep van de Poep tegen. Druk bezig om een hondepoep op te ruimen. Bah, wat een vies werkje is dat toch. Ik snap ook niet dat honden zelf niet hun rommel opruimen. Wij katten begraven altijd netjes onze drolletjes. Zie je niets meer van, en niemand die daar last van heeft.

Maar Joep was dus druk bezig. Toen hij mij zag, vloog hij op en kwam naar me toe. ‘HO!’ zei ik….’niet al te dicht bij komen nu, je stinkt !’ Joep begon mij een beetje te plagen door om mijn hoofd heen te vliegen. ‘Stop! eerst pootjes wassen dan kunnen we spelen.’ ‘Ok,ok,’ zei Joep, ‘dan vlieg ik even naar de sloot om te kijken of er ergens een druppel water is.’ Terwijl Joep van de poep naar de sloot vloog, liep ik ook die kant op. Daar aangekomen zag ik Joep al op een blad zitten. Het blad waar Joep op zat, hing een beetje over de sloot heen. Er lag een dauwdruppel op en daar waste Joep zijn pootjes mee schoon. Eerst zijn voorpootjes. Hij nam een beetje water tussen zijn pootjes en begon met twee pootjes tegelijk heel hard te wrijven. Even afvegen aan het blad en weer opnieuw. Toen de voorpootjes klaar waren doet hij hetzelfde met zijn achterpootjes. Best wel knap dat hij dan op zijn voorpootjes kon blijven staan. Ik heb het wel eens geprobeerd, maar ik kan het niet hoor.

Joep van de poep was druk bezig, toen ik ineens onder het blad iets zag bewegen. O,Jee,o, nee, daar ligt een kikker !! En kikkers zijn dol op vliegen. De kikker had Joep allang gezien. Nu ging hij rechtop zitten. Met zijn brede gatje een beetje in de modder van de sloot, gluurde de kikker naar Joep. Net op het moment dat die kikker zijn tong wilde uitrollen om Joep te vangen….gaf ik hem een MEP !! De kikker kwam ergens verderop in de sloot terecht en zwom van schrik ver weg. Het blad waar Joep van de poep opzat bewoog, Joep schrok en viel in het water. Plons !

Joep van de Poep lag te spartelen maar kon er wel om lachen. Ik moest ook lachen en riep … dat hij nu eindelijk ECHT schoon was. Maar het lachen duurde niet lang. Joep van de poep kon niet zwemmen dus moest ik ingrijpen. Voorzichtig liep ik naar de slootkant. Mijn voorpootjes werden een beetje nat, brrr, weg dat water, ik sloeg het van mijn pootjes af. Het hielp niet, ik stond te dicht bij het water. Dan tilde ik een voorpootje op, draai het om, zodat mijn nageltjes naar boven kwamen. Van mijn voetje maak ik een kommetje. Heel voorzichtig deed ik mijn pootje in het water. Nog een klein stukje naar voren en ik zat precies onder Joep. Langzaam tilde ik mijn pootje omhoog en viste Joep van de poep uit het water. Hij was drijfnat, maar…..gered !!!

Zachtjes legde ik Joep op mijn staart en liep een stukje bij de sloot vandaan. Op een zonnig plekje in het gras en een beetje onder een struikje, ging ik liggen. Voorzichtig legde ik mijn staart om me heen. Joep van de Poep…was in slaap gevallen. Hij was natuurlijk doodmoe van zijn zwempartij. Ik ben lekker in het zonnetje blijven liggen. We moesten alletwee opdrogen en even uitrusten van het hele avontuur.

Post navigation