ik weet van een woord
da’s net een gedicht
wanneer ik het hoor
lijkt alles zo licht
zodra ik het zie
dan voel ik me vrij
’t lacht als een lied
van binnen bij mij
en als ik het proef z
elfs eventjes maar
dan spat al mijn droef
ineens uit elkaar
en ruik ik dat blauw
zo ijl als de lucht
dan snuif ik heel gauw
voordat het weer vlucht
geen greep en geen vat
het staat nooit eens stil
heel mooi vind ik dat
het doet wat het wil
een vraagje van mij:
heb jij ook zo’n woord?
. . . ssst. . . .stil even jij. . .
misschien dat je ’t hoort. . .
