Verhaaltjesvoorlezen.nl

’t Staat in de krant in grote letters
Geloven wie ’t geloven wil
Brokken puin gensters en spetters
Vertel het door of hou het stil
Kleine jeroen heeft het ook gelezen
En denkt er nu diep over na
Het moet een monster zijn gewezen
Mischien is het wel een Mandara

Een mandara zal je nu wel vragen
Wat is dat weer voor een beest
Ik zal het vertellen maar morgen niet klagen
Dat je vannacht bang bent geweest

De Mandara … Lees verder

holle bolle olifant
met je sneeuwbal in je hand
holle bolle olifant
met je dikke winterwant
holle bolle olifant
ik zou maar niet gaan gooien
want holle bolle olifant
dan moet je zitten aan de kant
holle bolle olifant
ga maar fijn spelen in het zand
holle bolle olifant
dan hoef je niet te zitten aan de kant
holle bolle olifant ik las gister in de krant
dat een holle bolle olifant
wonend in het ’s graveland
niet hoefde te … Lees verder

Het is bijna het einde van het jaar (niet echt natuurlijk). Dan gaat opa Does altijd oliebollen bakken. Ollie en Olliver mogen opa Does helpen.

Opa Does heeft een echt koksmuts op. Ollie en Olliver krijgen allebei een theedoek om hun hoofd en een schort voor. Zo lijkt het net of zo een echte kok zijn.
‘Eerst moeten we het deeg klaarmaken,’ legt opa Does uit. Hij laat zien hoe het deeg gekneed moet worden. Dan mogen Ollie en Olliver … Lees verder

De kerktoren slaat zeven keer en Remco wordt wakker. Hij heeft een blij gevoel. Net alsof er beestjes op zijn buik dansen. Gisteren was het nog maar een nachtje slapen maar nu is het dan echt waar: HIJ IS JARIG!

Papa, mama en Joris, zijn grote broer van zeven, komen zingend zijn kamer in. Ze zingen alle verjaardagsliedjes die ze kennen. Lang zal-ie leven, hankie-pankie, happy birthday en nog een heleboel andere. Dan krijgt Remco een kus van zijn vader … Lees verder

Het waait buiten. Wolkenwind kan het niet laten. Af en toe laat hij zelfs regendruppels vallen. Maar Zonnevrouw wil zich ook laten zien.Alleen vandaag lukt dat haar niet.

‘Hé, Wolkenwind, ga eens aan de kant!’ Wolkenwind geeft geen antwoord en blaast vrolijk verder. Zonnevrouw probeert het nog een keer: ‘Ga je nou nog aan de kant!!’ ‘Waarom zou ik?’, moppert Wolkenwind, ‘ik ben net zo lekker bezig.’ Alles laten waaien is toch stoer, denkt hij er nog achteraan. ‘Het is … Lees verder

Er was eens een kabouter,
hij woonde in ’t land Stouter,
hier ver vandaan,
waar kabouters nog bestaan.

Er was eens een fee,
die ging met de ander mee,
naar ’t grote Sprookjesbos,
met veel bomen en mos.

Er was eens een beer,
die ging naar z’n huis, keer op keer,
in z’n grote grote hol,
met z’n buikje altijd bol.

Er was eens een ik,
en ik heet Mik,
ik ging naar m’n huis in een land,
en dat … Lees verder

Het is woensdagmiddag. De school gaat uit, en ik kan vanmiddag lekker voetballen. Ineens zie ik mijn moeder staan. Bah. Als mama me op komt halen, moet ik meteen naar huis. Daar liggen vast gekke kleren voor me klaar, want we gaan ergens op visite. ‘Kom Joop, snel naar huis!’ roept mama, die ziet dat ik heel langzaam over het schoolplein loop. Ik doe niet wat ze vraagt, en haast me niet. Ze komt naar me toe. ‘Jochie, is er … Lees verder

Er was eens een kabouter,
hij waste nooit zijn hoed.
Alles was bij hem viezer en zouter,
met schimmel aan z’n voet.
Toen ging dat kaboutertje eens een keer,
een eindje op stap.
Op z’n hoed had hij een smerige veer,
en aan z’n laarzen modder en drab.
Hij ging op weg naar de koning,
met een schimmelige pot honing,
en een rot pak appelsap,
en beschimmelde rijstenpap.
Hij bood het aan,
want hij wou keizer worden namelijk,
maar hij … Lees verder

‘PIEP, Piep… Waar zit je?’ roept Sara muis vanuit de keuken onder het winkeltje in de molen. Ze kijkt in alle voorraadkastjes en kleppert met de deurtjes. Op een briefje schrijft ze: pindakaas, thee, suiker, melk, rijst, ijs. Piep trippelt de keuken binnen. ‘Hier ben ik! Wat is er? Waarom roep je me? Is er brand, een overstroming?! Je maakt zo’n lawaai.’ ‘Ach welnee,’ zegt zijn muizenvrouwtje vinnig. ‘Ik wil dat je wat boodschappen voor me doet in het winkelcentrum … Lees verder

Mama lag in bed en net als de wekker was ook zij nog niet wakker geworden. Ze lag nog fijn te dromen. Dat kon je goed zien, want alles aan haar gezicht bewoog. Dan trok ze haar wenkbrauwen naar beneden en dan weer omhoog. ‘Hie-hie,’ ze lacht in haar slaap fluisterde Pearl tegen haar grote zus Robin die ondertussen nog wat half slaperig naast haar ging staan.

‘Ik vind het jammer dat ik wakker ben geworden,’ zei Robin wat teleurgesteld. … Lees verder