Verhalen

Dit verhaal is ingezonden door Mano

Mano is onderweg naar school. Hij loopt altijd naar school met zijn beste vriendinnetje Rika. Rika is ook Mano’s buurmeisje. Tijdens het lopen, stoot Rika opeens haar voet. “Au” zegt ze heel hard. Mano en Rika kijken naar de grond en zien een glanzende lamp liggen. Mano roept uit “Rika! Dat is een wenslamp!”. Ze pakken de lamp op en wrijven er overheen. Een oranje mevrouw komt tevoorschijn en zegt “Hoi kinders! Wat fijn … Lees verder

In de tuin speelden twee witte vlindertjes. Ze deden tikkertje. Ze hadden zo’n plezier en fladderden steeds achter elkaar aan. Ze dachten niet aan tijd en ze keken niet naar de lucht. Daarom schrokken ze heel erg, toen er ineens dikker regendruppels naar beneden vielen.

Oei, wat deden die druppels pijn op de dunnen, zachte vleugeltjes van de vlindertjes. ‘Kom mee,’ riep het ene vlindertje. ‘Ik zie daar een grote bloem. Daar kunnen we best met ons tweetjes in zitten.’ … Lees verder

Het is al negen uur ’s ochtends en David is al een paar uur wakker. Hij heeft zijn pap al op en zit samen met zijn pappa te ontbijten. Ze eten bruin brood met jam. David vindt dat lekker. Het is iedere dag wel smullen bij het ontbijt. Ze eten brood met jam of pindakaas of chocolade muisjes of kaas. Het smaakt David allemaal even lekker. David is nog maar een klein, hij is pas twintig maanden oud. Maar hij … Lees verder

Tingeling! Ik zal eens zien.
Deurtje open…wel, kom binnen,
alle vrienden en vriendinnen.
Het zijn er wel een stuk of tien!

Tingeling! Daar gaat ie weer.
Deurtje open.. voetjes vegen,
Op de mat ja, alle negen,
ik leg hem niet voor niks daar neer!

Tingeling! Jaja, geduld!
Deurtje open…kom naar boven,
maar dan moet je me beloven,
dat je niet zo schreeuwen zult.

Tingeling! Het is me wat.
Deurtje open… deurtje sluiten.
Nee, dat hondje moet naar buiten,
anders vecht … Lees verder

‘Het heelal is een hele grote ruimte hier heel ver vandaan,’ zegt de moeder van Marloes en Mike. ‘Is het in Spanje of in Engeland?’ vraagt Mike. ‘Nee’, zegt moeder ‘het is niet op de aarde, maar nu gaan jullie slapen.’ ‘Tot morgen’, zegt Marloes.

Even later worden ze wakker door het lawaai van het raam dat zomaar open vliegt. Er komt een klein vreemd mannetje met een soort auto binnen vliegen. ‘Hebben jullie misschien zin om mee te gaan … Lees verder

Thomas en zijn muizenbroertjes liggen in bed. Ze hadden al lang in dromenland moeten zijn, maar ze waren klaarwakker. ‘Thomas… ik kan niet slapen,’ klaagt het jongste muisje. ‘Ik ook niet,’ piept zijn broertje. ‘Hm, ik eigenlijk ook niet,’ antwoordt Thomas. ‘Kunnen we geen spannend avontuur beleven?’ vraagt het jontgste muisje. ‘Kom op jongens, we gaan de molen verkennen.’

Thomas springt uit zijn bed en zijn broertjes gaan achter hem aan. ‘We moeten wel oppassen, want het is nu licht. … Lees verder

Danny heeft een zwart konijn gekregen. Het zit in een groene kooi in de tuin en eet de hele dag gras. Zijn vriendje Peppo en hij vinden het konijntje schattig. Danny gaat op zijn hurken zitten om naar het konijn te kijken. Hij steekt zijn vinger door het gaas en maakt geluidjes naar het konijn, ’titi titi, toetie poeti.’

Dannny gaat naar binnen en komt even later terug met een klein schijfje banaan en een schijfje appel. Hij gooit beide … Lees verder

Vandaag is een spannende dag voor Tommy. Hij gaat met de hele familie op vakantie: Papa, mama, tante Selma, ome Joop en oma, en Tommy zelf natuurlijk. Ze moeten een heel eind reizen, wel urenlang! Eerst gaan ze met de auto, dan met de boot en dan nog met de bus. Dus ze moeten al vroeg opstaan, nog veel vroeger dan anders.

Tommy is als eerste wakker. Hij kan niet meer slapen, zo spannend vindt hij het. Als hij bij … Lees verder

Michelle had pijn in haar buik. Niet omdat ze naar school moest, of omdat ze bang was voor iets anders. Samen met haar moeder ging ze naar de dokter. De vorige keer had Michelle wat pilletjes gekregen, maar die hielpen niet.
‘Het doet nog pijn, en ik kan niet hard rennen,’ zei ze tegen de dokter. 
De dokter was een hele lieve mevrouw. Ze voelde aan de buik van Michelle.
‘Doet dit pijn?’ vroeg ze.
‘Nee.’ 
‘En dit?’
‘Nee.’
‘En … Lees verder

Kabouter Kortemette zat in de wasmachien.
Je moest er goed op letten, als je hem wilde zien. 
Hij dacht: Ik blijf hier zitten, tot er wat moois gebeurt.
Ik hou niet van dat witte. Ik hou meer van gekleurd. 
Toen strooide hij heel netjes wat kleurtjes in het rond, 
Op lakens en servetjes; de hele was werd bont. 
Vlug kroop hij in een kastje toen moeder binnen kwam.
Die keek eens naar haar wasje. Ze schrok zich bijna lam. 
De … Lees verder