‘Eske, nu roep ik je voor de laatste keer. Kom eten.’ Eske hoort aan Mama’s stem dat ze boos is. Mama is zo vaak boos. Dit mag niet en dat mag niet. Sommige dingen moeten juist. Eske snapt er niet veel van.
Ze heeft nog niet verteld dat de juf ook al kwaad is. Op school moet je de hele tijd stilzitten en je mond dichthouden. En dat is net wat Eske niet kan. Het was wel lachen vandaag. Irmgard … Lees verder